"sen keyf ile deli gönül keyf ile"
mor kaftanlar içinde eder semayı canlar
adından dem vurulan hep aynı rindanedir
sesindir
kubbeden aks ile değen canıma
o ki kudûm ile raksıdır neyin
o ki dingilikten sonra heyheyin
ve câmâ can veren şarabîlerin
elîfi gül ile şerh etmesidir
dokun ki titresin tenimde cânım
ademin de kendini bilme vaktidir
hû
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder