...

sen kimsin ki ben buyum

yalanı yakalanmış bir çocuk misali suçluyum

ve

kalbinden bıçaklanmış bir aşığın hani

kanı hiç bitmeyecekmiş gibi hissetmesi kadar umutluyum

oysa

bardağı doldurmuş ama içilmesi unutulmuş bir suyum

hû

7.Aralık.2013 / Ankara

Ben melisa kokluyorum kız sen kimsin

Ben melisa kokluyorum kız sen kimsin

Boynun kim gözlerin kim kokun kim

Sacında kum var bir denizin kızı mısın

Yoksa bir çölden Leyla mı oyle hüzün gibi yorgun

Adın var mı yoksa sade oldugun gibi misin

Belki saclarında kömürlerin tozu var

Ya da henüz mum üflemiş gibi tazesin

ben sende baskasını ararım bilesin

Sonra gün doğunca ağlarsam şaşırma

Demek ki yokmuş sende benim sazıma makam

Aldığım nefesin her parçası degilmişsin

Ben melisa kokluyorum kız sen kimsin

Saclarında çözülen bu bukleler kimin

Adın var mı yoksa sadece güzel misin

Ölsem hani mesela bir bakışla diriltir misin

Ya diriyken öldürür müsün sabahlara dek

Çok yalancı bir geceyim kanma dolunayıma

Okyanusa salınmış kağıttan kayık gibiyim

Çok adım var benim kadın sen kimsin

Hiç bilmesem kendimi sabaha benimle gelir misin

30.Temmuz.2012 / Kaş

ve sonra elimin körü gibi

ve sonra elimin körü gibi

sanki hiç olmamışçasına çekip gidişlerin

içimde bin defa öldürdü beni

sonra tekrar geldiğinde gördüklerini

ölü gibi diye sevmemen bundan

kokunu kokum bildim de özledim

sesini sesim bildim

tenini tenim bildim de üşümedim hiç

ben seni kendim bildim

ve kasımın onbiri ankara'nın içinde

dün gitmişsin gibi özledim seni

o şarkının tam da o yerine

bir damla yaşımı kattığım ondan

ve sonra elimin körü gibi

havadan sudan konuştuğumuz

hiç sevmemişim gibi seni sanki

kış geldiğinden üşüdüğünü anlatmışlığın

ayaklarının soğukluğuna değinmişliğin falan

peeehhh

olmayacak işler bunlar

kasımın on birinde

eliminkörü gibi

senin ayakların yerine hiç üşümemişim gibi sanki

ankara'nın bir yerinde

özlediğimdir seni

kafiyesi tutmamış bu şiir

ha istesem tutmaz mıydı kafiye

tutar idi neden tutmasın niye 

hû

11.Kasım.2012 / Ankara

...

yüzsem

dişlerinin beyazından

gözlerinin rengine

soluklanıp gamzende bir ara

tutunup kirpiklerine

yüzüne çıksam

saçlarına sığınıp uyusam

ya da ne bileyim
şiiri falan boşverip

sevişsek sözgelimi

yarın ölecekemişiz gibi

her gece

yüzsem

eksilip doksan dokuz kalsam

da gam yemem işte

26.Ekim.2013 / Ankara

velîlerle deliler II

cem ettim bir alemde

sefayı hiç bilmedim

demde buldum huzuru

cefadan çekinmedim

hû

gece dediler geldim

kurulmuş muhabbete iliştim kıyısından

gönüllerde yer çoktu ortalarda kalmadım

sonra çoka bölündüm aradım her parçamı

bütün çöplere baktım zerremi bulamadım

de ki zom muhabbeti zerre aşka kanmadım

de ki deli konuşur hiç bir göze doymadım

de ki demem dinlerim

ben dahi anlamadım

çok özlemiş gibiyim özlemini bilmeden

sadece bildiğimden belki de özlemeyi

canım ne çok acıyor kaçsam bile kendimden

de ki berduş bir adam heceliyor kendini

adını söylemeden kendimi bilemedim

gittim camın önüne baktım şu karanlığa

hû diyen derviş sandım

kandım camda yansıya

giydim aşkın postunu döneyazdım kendimi

tüttüm duman içinde bir ateş olamadım

damladım da söndürdüm dumanını kendimin

ağlıyorum sandılar ki sana kanamadım

çok acıyor ellerim değmişliğinden belki

gözlerim âmâ gibi görmüşlüğümden sanki

lakin gönül lâl değil harfler pek kifayetsiz

kelimeler yetmiyor cümleler nezaketsiz

ismin bir isim değil

sanki bir ses ilahî

ebcedini kitledim dilimin köşesine

anahtarı sendedir ben yalnız düğümüyüm

velîler semah durdu aşıkların neyiyle

hüzün gerdeğe girdi ben onun düğünüyüm

hû

24.Ekim.2013 / Ankara

4

...
4 kitap göndermiş ya "rab"
insanlar inansın diye O'na
bu 4 kitap üzre ben
de şimdi sana inanıyorum