ankebut 2

omuzlarının arasında kurduğu ağa
kendimi bilerek düşürdüğüm örümcek,
bekliyorum,
acaba hangi sevişmeden sonra beni yiyecek

ben seni çok sevdim özür dilerim

dokununca, kendime dokunmuşum gibi olduğum, gibiydi tenin
gözlerinden kendime bakardım,sensiz de olsam sabahleyin
parmaklarım, kendimi çizerdi vücuduna, sırtını dönüp de yattığında
senin sesinle seslenirdim kendime ardımdan, kendimden her kaçtığımda
gittiğinde zaten biliyordum ki, doldurulamazdı yerin
ben seni çok sevdim,özür dilerim

senden sonra seni, hep sen olmayan kişilerle kirlettim
adına aşk dediğim şeyler oldu, sonra hepsinden nefret ettim
olur olmaz yerlerde, senin adınla seslendim, sen olmayan isimlere
düşen yaprakları, yapıştırırcasına bocaladım, sonbaharda, yerine
sır oldum kendime,gaip oldum, kayboldum
her şeye kilitlendim
ben seni çok sevdim, özür dilerim

zamanın bunu da sileceğini bildiğimden gitmedim üstüne
ne içimden gelirse onu yaptım
yeri geldi seni içtim seni söyledim seni yazdım
doldurulamayacak sandığım boşluğunu her gün biraz daha azalttım
çok yüksekteydi yerin her gün biraz daha indim
özür dilerim
ben seni de çok sevdim

ankebut

sırtında bir örümcek
hemen üstünde
öpülünce gözlerini kıstığın o nokta
parmaklarımda teninin kokusu
ve kulağına üflediğimde bir an açtığın ve ardından ışıktan kısılan gözlerin

/oysa ben,
seninle öğrendim
ışığın içine
dimdik bakabilmeyi /

düşümü akıttığım denizlerin taşkınında boğuluyorum şimdi
git olur diye bekliyorum
zaten gitmişliğini yazıyor parmaklarım
gel olur diye bekliyorum
hiç gelmemişliğini çok iyi biliyor dudaklarım

o şarkının tam o yerinde yazıyorum şimdi bu dizeyi
dizenin dizeliği her halinden belli
dizeyi dizenin hali ise dizeden daha kederli…

sırtında bir örümcek
nedense dövülmüş tenine
sanki sana dokunursam rüyalarıma girecek
ya da korumak için seni
beni alıp yuvasına götürecek

/belki de bu yüzden
yanındaki uykusuz gecelerim
teninden tenime geçen
şifadır diye ses etmediğim işkencelerim/

martı olup dolaştığım bu sema yıkılıp da geçtiyse başıma
sebebi sensin
sebebi sensin sıcak odalarda, uykularda üşümemin
piyano çalan parmaklarımın,
sanki örümcek olup bana saldırmasının
şarkıların olur olmaz beni ağlatmasının sebebi sensin

sırtında bir örümcek
tenim senin tenin olsun
bana geçsin

kötü

sen seni bitirdiğinde bende
bilmediğin zaten çok azaldığındı bende

bunu da yazayım ki
bilsin seni beklediğimi sananlar
hala her yerde

varlığın bir cisimden öteye gitmezken
sevgimi öldürmeyi başardığın gözlerinde
bir damla yaş görsem
“tamam yaşadım” derim ben de

sen bunun adına ne dersen de